W dniu 01.06.2016r. rząd federalny Niemiec uchwalił projekt ustawy dot. zmiany ustawy o wypożyczaniu pracowników i innych ustaw (Gesetz „zur Änderung des Arbeitnehmerüberlassungsgesetzes und anderer Gesetze”). Jeżeli wszystko przebiegnie zgodnie z wolą rządu, ustawa ta wejdzie w życie najprawdopodobniej z dniem 01.01.2017r. Poniżej przedstawiamy zmiany, jakie zostały przewidziane:

  1. Tymczasowy pracownik może być w przyszłości wyznaczony i wypożyczony biorącemu w użyczenie na okres najwyżej 18 miesięcy. Jakiekolwiek odstępstwa od tej zasady mogą być ustalone w układach zbiorowych pracy dla danej branży lub też na podstawie oficjalnego porozumienia pomiędzy pracodawcą a radą zakładową albo porozumienia między zatrudniającym podmiotem publicznoprawnym a przedstawicielami pracowników. Zakresem obowiązywania układów zbiorowych pracy lub porozumień zakładowych, dotyczących trwania okresu wypożyczenia pracownika, mogą być objęte przedsiębiorstwa, których te układy lub porozumienia nie obejmują. Wówczas, gdy układ zbiorowy zawiera klauzulę dopuszczającą możliwość odmiennych ustaleń dla porozumień zakładowych, pracodawca-użytkownik nieobjęty układem zbiorowym również może z niej skorzystać, jednak okres wypożyczenia pracownika może wynieść tu maksymalnie 24 miesiące, pod warunkiem, że układ zbiorowy nie przewiduje żadnych odchyleń w zakresie okresu trwania wypożyczenia dla porozumień pomiędzy pracodawcą a radą zakładową albo porozumienia między zatrudniającym podmiotem publicznoprawnym a przedstawicielami pracowników.
  2. W odniesieniu do wynagrodzenia za pracę, pracownik tymczasowy po upływie 9 miesięcy musi być tak samo traktowany przez pracodawcę-użytkownika jak jego pracownicy ze stałej kadry (tzw. Equal Pay). Odstępstwa od tej reguły będą mogły być w przyszłości możliwe tylko wtedy, gdy poprzez dodatki branżowe lub dopłaty taryfowe pracownik tymczasowy będzie miał zagwarantowane, że stopniowo otrzyma on równoważne wynagrodzenie. Jednak okres czasu, do którego pracownik tymczasowy otrzyma wynagrodzenie równoważne, nie może być dłuższy niż 15 miesięcy. Czas stopniowego doprowadzenia do momentu otrzymywania takiego wynagrodzenia musi rozpocząć się najpóźniej w okresie 6 tygodni po wdrożeniu pracownika do pracy.
  3. Powinno być zakazane zaangażowanie pracownika tymczasowego jako „łamistrajka”, czyli osoby pracującej w czasie strajku wbrew uchwałom strajkujących.
  4. Powinno zostać wyjaśnione, że tymczasowy pracownik będzie również brany pod uwagę w przypadku współdecydowania w zakresie obowiązujących wartości progowych u biorącego w użyczenie pracodawcy, jeżeli tylko odpowiednie normy nie są sprzeczne z kierunkiem docelowym.
  5. W celu zapobiegania nadużyciom zastosowania umowy o dzieło; w przypadku ukrytej umowy o wypożyczeniu pracownika, domniemany przyjmujący zamówienie i dający mu zlecenie, pomimo okazania pozwolenia na wypożyczenie pracownika, nie może być lepiej traktowany niż osoba zajmująca się niedozwolonym wypożyczaniem pracowników. Ponadto orzecznictwo powinno ustawowo określić rozgraniczenie pomiędzy zależną a samodzielną działalnością, gdzie zostanie ustalone, kto jest pracobiorcą. Stosunek pracy powinien bowiem istnieć niezależnie od stosunku i formalnej treści umowy, podczas gdy odpowiada on faktycznemu wykonaniu umowy.
  6. W przepisach § 80 ust. 2 i § 92 ust. 1 zdanie 1 ustawy o ustroju zakładów pracy (Betriebsverfassungsgesetz BertVG) powinno zostać jasno określone istniejące prawo do informacji rady zakładowej o zaangażowaniu osób, które nie są w stosunku pracy z zakładem pracodawcy.